[W systemie ‟Linux”– tylko do wersji “3.16”.]
Wyświetlacz pracuje w oryginalnej rozdzielczości (punkt programowy do punktu fizycznego) z częstotliwością odświeżania wg “xrandr” 50 Hz, a wg konfiguratora karty graficznej – 59,91 Hz. Typ chyba błyszczący (nie matowy). Karta graficzna wykonuje ‘dithering’ dynamiczny na kwadratach o boku 2 pikseli, zmniejszając informację koloru piksela do 6 bitów⁄kanał. Do ‟X Window System” została wprowadzona przy pomocy programu “xcmsdb” charakterystyka kolorów zbadana wizualnie z programem “xcmsetup”.
Parametrami regulacji obrazu są:
- • Jasność świecenia wyświetlacza: 8 skokowych poziomów jasności od 0 do 7. Szukanie optymalnego ustawienia polega na doborze wystarczającego kontrastu, zwiększając jasność, a zapobieżeniu zbytniej jaskrawości bieli.
- • Zakres przestrzeni kolorów ‘rgb’: pełny lub ograniczony. Ograniczanie ma na celu lekkie ujednolicenie źle dobranej kolorystyki zawartości wyświetlanego obrazu połączonej z wysokim kontrastem.
Ze względu na płaskość wyświetlacza (inaczej niż w kineskopach, które były nazywane płaskimi, a w rzeczywistości były wklęsłe) można go lekko pochylić wstecz, tak by swobodnie widoczne (zachowane kąty odwzorowania) były dolne rzędy wyświetlacza, gdzie znajduje się zwykle wiersz wprowadzania tekstu, a jeśli używa się paska systemu graficznego na dole, to rzędy trochę wyższe.
Podstawowym, uniwersalnym ustawieniem do oglądania obrazu zmiennie kolorowego (np. wysokiej jakości zdjęć lub filmów przyrody) jest pełny zakres kolorów oraz 4. poziom jasności, wybrany jako jedyne dobre w odbiorze przybliżenie (jaśniejsze) względem alternatywnego 3. Poniżej znajduje się kadr z filmu ‟Silent Hill” służący do odszukania na dowolnym wyświetlaczu tej uniwersalnej jasności: wystarczy wyświetlić na czarnym tle na pełnym ekranie i zwiększać jasność aż osiągnie się charakterystyczną dla światła korytarzowego, bez sztucznych kolorów względem czerni.
Inne ustawienia:
- ‣ 7. poziom jasności – krótkotrwałe nauczenie układu widzenia odbiorcy czystych kolorów wyświetlacza kosztem nieszkodliwego wysiłku przy wypoczętym ciele (tak jak na nadmorskiej słonecznej plaży).
- ‣ 0. – najmniej męczące ustawienie w sytuacji, gdy konieczne jest chwilowe korzystanie z wyświetlacza mimo zmęczenia wzroku.
- ‣ 1. poziom i ograniczony zakres kolorów, ew. 3. poziom i pełny zakres – dla obrazu charakteryzującego się wielokolorowymi obszarami (np. zdjęcia) umieszczonymi na dobrze kontrastującym, jednorodnym tle pośród drobnych kontrastowych elementów (np. tekstu). Pod tę definicję podpadają strony internetowe typu ‛krótki zasób graficzno‐tekstowy otoczony wieloma blokami w kolumnie’, czyli obecnie najbardziej popularne dynamiczne szablony stron ‘www’ stosowane dla zawartości portali wiadomości lub blogów z niesymetrycznie umieszczonym zdjęciem, tekstem i blokami, a wszystkie wyraźnie wyodrębnialne.
- ‣ 2. poziom i ograniczony zakres kolorów – dla tzw. ‛czatów internetowych’.
- ‣ 3. – zamiana przestrzennej głębi fotografii, zbliżonej do znanej z fotograficznego papieru błyszczącego, na płaską głębię, zbliżoną do znanej z papieru matowego.
- ‣ 5. – uwypuklenie przestrzenności, żywości i dynamiki symulowanego świata trójwymiarowego gry komputerowej szybkiej akcji.