Postępowanie zbrodniczego społeczeństwa jest zawsze takie samo w kolejnych czynach:
- 1⁃ Szydzenie z tego, co ktoś robi, dla nich inaczej niż ustalone, a właśnie właściwie względem rzeczywistości, w której jest.
- 2⁃ Kradzież tego, co ktoś robi, dla efektu, który uzyskuje.
A później — mimo powyższych przestępstw już dokonanych — to, co jest najistotniejsze:
- 3⁃ Użycie tego skradzionego niezgodnie z rzeczywistością tego bytu własnego i struktury użycia.
A wtedy nieuchronnie następuje dalej:
- 4⁃ Przypisanie przez ludzi do nazwy własnej tego skradzionego bytu pojęcia zła czyli zniszczenie imienia tego bytu stworzonego przez kogoś innego, by nie tylko nikt go nie chciał rozumieć (używać), ale zwalczał.
- 5.1‣ Przypisanie przez osoby uczestniczące bezpośrednio w dokonywanej kradzieży złych zamiarów osobie, której skradziono ten byt, ponieważ po kradzieży nie działał on tak, jak u tej osoby, więc trzeba się zemścić wprost za ‚oszukanie’, używając czegokolwiek dostępnego.
- 5.2‣ Spostrzeżenie, że osoba, której skradziono ten byt przez wizerunek, używa tego wizerunku w swojej pracy (często nie wiedząc, że to jest wizerunek skradziony, znegatywizowany i zabroniony społecznie), więc trzeba zaatakować człowieka w dowolny sposób, najczęściej sabotując jego dowolną pracę gdziekolwiek.