Muzyka destrukcyjna to taka, która nie zawiera harmonii czyli czasów przyłączeń cząstek (odbiorczych syntez czasów reakcji fizjologicznych słuchu) okresów częstotliwości brzmień odpowiadających tym odbieranym przez słuchacza z mechanizmów życia. Rodzaj muzyki określany przez ogólne cechy instrumentów nie ma znaczenia, ale w zależności od rodzaju muzyki wykonawcy są skłonni tworzyć muzykę przeważnie destrukcyjną bądź nie. Dysharmonia jest rozpoznawalna przez słuchacza bez potrzeby użycia narzędzi elektronicznych, natomiast powyższa definicja może służyć do prób utworzenia elektronicznego rozpoznawania muzyki destrukcyjnej, uwzględniając też strukturę konkretnego odbiorcy.
Wysokie tony muzyki (np. muzyki poważnej — pomijając harmonię) są kojarzone z rozwojem życiowym ludzi tylko dlatego, że wyższe częstotliwości dźwięku mają krótsze czasy okresu pełnego pojedynczego przebiegu, który potrafi być jeszcze odebrany nie tylko przez ucho człowieka oraz nie tylko przez układ słyszenia, ale potrafi być jeszcze zinterpretowany do rzeczywistości; potrafi aktywować ze względu na szybkość przełączeń sieciowych mózgu odpowiadających pełnej integracji wszystkich połączeń kontekstowych znaczenia sekwencji tonów. Innymi słowy — muzyka wysokich tonów wymaga posiadania umysłu nieociężałego i aktywuje go w sposób maksymalnie jednoznaczny informacyjne (bez pustych wypełnień czasowo‐informacyjnych) w jego fizycznych możliwościach, czyli optymalnie, nie przeszkadzając interpretować tej muzyki. Natomiast od pewnych wysokości częstotliwości człowiek nie potrafi już zdążyć zinterpretować sekwencji tonów przed najechaniem ich przez kolejne sekwencje, ale szybszy umysł potrafiłby. I nie wolno się sugerować tym, że zwierzęta potrafią słyszeć wyższe częstotliwości, skoro nie potrafiłyby ich zinterpretować w takiej pełni znaczeń jak ludzie: jeśli interpretacja minimalnej słyszalnej sekwencji czasowej muzyki harmonicznej nie potrzebuje aktywować tylu znaczeń jak u człowieka, to wtedy trzeba przeliczyć szacunkową ilość jakości informacyjnych po iloczynach zakresu słyszalnych różnic częstotliwości (całka w zakresie na funkcji charakterystyki słyszalności) i nienazwanych kontekstów znaczeń interpretacji (całka funkcji aktywacji sieci połączeń nerwowych w zbiorze wszystkich wariacji możliwych aktywacji).