Dziecko zaczyna stosować kłamstwo w życiu pierwszy raz, gdy zauważa, że to, co mówi słowami z ‹pamięci obrazów zmysłów› do kogoś, komu ufało (bez uzasadnień), jest, może być zrozumiane opacznie, niezauważone, mimo wypowiedzianych słów. Wtedy wie, że można łatwo kogoś oszukać, wykorzystując kłamstwa obrazu rzeczywistości — innej osoby, które uniemożliwiają zrozumienie słów prawdy, lub jej akceptację ze względu na utrzymywanie kłamstwa w życiu przez inne osoby.